Dit was mijn eerste Brusselmans, dus misschien ben ik niet helemaal mee. De eerste dertien hoofdstukken kon ik nog wel smaken. Ik had door dat ik onzin aan het lezen was, maar het las lekker vlot en was best nog wel grappig.
Hoofdstuk 14 (dat op zichzelf de helft van het boek beslaat) ging me echter toch wat te ver. De onzin overtrof de vlotte schrijfstijl en de humor. Toen de auteur ook nog begon te hinten dat de lezer van deze willekeurige woordvolgorde zijn tijd aan het verdoen was, besloot ik hem gelijk te geven en het boek alsnog uit te lezen na eerst ongeveer 150 pagina's over te slaan.
Blij dat ik dat gedaan heb, want het maakte inderdaad echt niks uit om zo'n brok te missen. Verhaal was er toch niet.
Ik ga me niet meteen nog een Brusselmans aanschaffen, maar kan wel inzien dat sommigen hier fan van kunnen zijn. Het is in ieder geval een heel apart genre. :-)